D'Wantersonnewend ass ee vun de véieranzwanzeg Sonnebegrëffer an en traditionellt Festival vun der chinesescher Natioun. Den Datum läit tëscht dem 21. an dem 23. Dezember am gregorianesche Kalenner.

An de Leit gëtt et e Spréchwuert datt "d'Wantersonnewend esou grouss ass wéi d'Joer", awer verschidde Uertschaften hunn ënnerschiddlech Gebräicher während der Wantersonnewend. Am Norden hunn déi meescht Leit d'Gewunnecht Kniddelen ze iessen, an déi meescht Leit am Süden hunn de Brauch Séissegkeeten ze iessen.

D'Wantersonnewend ass eng gutt Zäit fir d'Gesondheet ze erhalen, haaptsächlech well "Qi bei der Wantersonnewend" ufänkt. Well vum Ufank vum Wanter hunn d'Liewensaktivitéite ugefaang vum Réckgang op Wuelstand ze dréinen, vu Rou op Rotatioun. Zu dëser Zäit hëlleft wëssenschaftlech Gesondheetskonservatioun eng kräfteg Energie ze garantéieren an ze fréi Alterung ze vermeiden, an den Zweck z'erreechen fir d'Liewen ze verlängeren. Wärend der Wantersonnewendung sollt d'Ernährung variéiert sinn, mat enger raisonnabeler Kombinatioun vu Kären, Uebst, Fleesch a Geméis, an eng passend Auswiel vu Kalziumhaltege Liewensmëttel.

D'Astronomie betruecht d'Wantersonnewend als den Ufank vum Wanter, wat fir déi meescht Regiounen a China offensichtlech spéit ass. D'Wantersonnewend ass de kürzesten Dag vum Joer iwwerall op der nërdlecher Hemisphär. Nom Wantersonnewend huet sech den direkte Sonnepunkt lues a lues no Norden beweegt, den Dag op der nërdlecher Hemisphär huet ugefaang méi laang ze ginn an d'Sonnhéicht no Mëtteg huet sech no an no geklommen. Dofir gëtt et e Spréchwuert, "Nodeems de Wantersonnewend Nuddelen giess hunn, Dag méi laang Dag fir Dag."