ท่อ ERW และท่อ LSAW เป็นท่อเชื่อมตะเข็บตรง ซึ่งส่วนใหญ่ใช้สำหรับการขนส่งของเหลว โดยเฉพาะท่อส่งน้ำมันและก๊าซทางไกล ความแตกต่างที่สำคัญระหว่างทั้งสองคือกระบวนการเชื่อม กระบวนการที่แตกต่างกันทำให้ท่อมีลักษณะเฉพาะที่แตกต่างกันและเหมาะสมกับสถานการณ์การใช้งานที่แตกต่างกัน

ท่อ ERW ใช้การเชื่อมด้วยความต้านทานความถี่สูงและใช้ขดลวดเหล็กบรอดแบนด์รีดร้อนเป็นวัตถุดิบ ในฐานะที่เป็นหนึ่งในท่อที่ใช้กันอย่างแพร่หลายมากที่สุดในปัจจุบัน เนื่องจากการใช้แถบเหล็ก/ม้วนที่มีขนาดโดยรวมสม่ำเสมอและแม่นยำเป็นวัตถุดิบ จึงมีข้อดีคือมีความแม่นยำของมิติสูง ความหนาของผนังสม่ำเสมอ และคุณภาพพื้นผิวที่ดี ท่อมีข้อดีคือมีรอยเชื่อมสั้นและมีแรงดันสูง แต่กระบวนการนี้สามารถผลิตได้เฉพาะท่อผนังบางขนาดเล็กและขนาดกลางเท่านั้น (ขึ้นอยู่กับขนาดของแถบเหล็กหรือแผ่นเหล็กที่ใช้เป็นวัตถุดิบ) รอยเชื่อมมีแนวโน้มที่จะมีจุดสีเทา ไม่มีการหลอม ร่อง มีข้อบกพร่องจากการกัดกร่อน พื้นที่ที่ใช้กันอย่างแพร่หลายในปัจจุบัน ได้แก่ การขนส่งก๊าซในเมืองและผลิตภัณฑ์น้ำมันดิบ

ท่อ LSAW ใช้กระบวนการเชื่อมอาร์กแบบจมอยู่ใต้น้ำ ซึ่งใช้แผ่นหนาปานกลางแผ่นเดียวเป็นวัตถุดิบ และทำการเชื่อมภายในและภายนอกบริเวณที่เชื่อมและขยายเส้นผ่านศูนย์กลาง เนื่องจากผลิตภัณฑ์สำเร็จรูปที่หลากหลายซึ่งใช้แผ่นเหล็กเป็นวัตถุดิบ การเชื่อมจึงมีความเหนียว ความเป็นพลาสติก ความสม่ำเสมอและความกะทัดรัดที่ดี และมีข้อดีคือ เส้นผ่านศูนย์กลางท่อขนาดใหญ่ ความหนาของผนังท่อ ทนต่อแรงดันสูง ทนต่ออุณหภูมิต่ำ และทนต่อการกัดกร่อน . เมื่อสร้างท่อส่งน้ำมันและก๊าซทางไกลคุณภาพสูง ความแข็งแรงสูง เหนียวสูง ท่อเหล็กส่วนใหญ่ที่ต้องการคือท่อเชื่อมอาร์คจมอยู่ใต้น้ำที่มีผนังหนาเส้นผ่านศูนย์กลางขนาดใหญ่ ตามมาตรฐาน API ในท่อส่งน้ำมันและก๊าซขนาดใหญ่ เมื่อผ่านพื้นที่ประเภท 1 และประเภท 2 เช่น พื้นที่อัลไพน์ ก้นทะเล และพื้นที่เมืองที่มีประชากรหนาแน่น ท่อเชื่อมอาร์คจมอยู่ใต้น้ำแบบตะเข็บตรงเป็นประเภทท่อที่กำหนดเท่านั้น