Nasza firma specjalizuje się w eksporcie różnorodnych rur stalowychRura osłonowa oleju ze stali węglowej, Chińska rura wiertnicza osłonowa, OCTG, Rury osłonowe OCTG, CHINY, RURY OCTG.

RodzajeOCTGKobza
Po pierwsze, OCTG to skrót od „dobro rurowe z kraju naftowego”.

Trzy główne typy rur OCTG to:

Rury osłonowe służą do wzmocnienia odwiertu. Obudowa poddana jest działaniu naprężeń osiowych i ciśnień wewnętrznych wytwarzanych przez pompowaną ropę lub gaz, ich duży ciężar oraz ciśnienie zewnętrzne pochodzące od otaczających skał.
Rury to wyroby rurowe, którymi transportowana jest ropa lub gaz z odwiertu na powierzchnię. Segmenty rur mają zazwyczaj długość około 30 stóp i są wyposażone w gwintowane połączenia na każdym końcu (dostępne są połączenia standardowe lub premium).
Rury wiertnicze to ciężkie, bezszwowe rury, które obracają wiertło i pompują błoto. Segmenty rur o masie 30 funtów są łączone za pomocą złączy blokujących. Rura wiertnicza podczas wiercenia poddawana jest działaniu dużego momentu obrotowego, rozciągania osiowego w zależności od ich ciężaru oraz ciśnienia wewnętrznego w wyniku przedmuchu płuczki wiertniczej. Ponadto na te podstawowe schematy obciążeń można nałożyć zmienne obciążenia zginające wynikające z niepionowego lub odchylonego wiercenia.
Norma API 5CT obejmuje bezszwowe i spawane rury osłonowe i rurowe do ekstrakcji i wstępnej obróbki surowców (rury należące do opisanego powyżej typu OCTG).

Witamy, wyślij nam zapytania.

Przegląd

Aplikacja

Rura w Api5ct służy głównie do wiercenia odwiertów naftowych i gazowych oraz transportu ropy i gazu. Obudowa olejowa służy głównie do podparcia ściany odwiertu podczas i po ukończeniu odwiertu, aby zapewnić normalne funkcjonowanie odwiertu i ukończenie odwiertu.

Stopień główny

Klasa: J55, K55, N80, L80, P110 itp

Składnik chemiczny

Własność mechaniczna

Wymaganie testowe

Oprócz sprawdzenia składu chemicznego i właściwości mechanicznych, wykonywane są kolejno badania hydrostatyczne oraz badania kielichowania i spłaszczania. . Ponadto istnieją pewne wymagania dotyczące mikrostruktury, wielkości ziaren i warstwy odwęglania gotowej rury stalowej.

Próba rozciągania:

1. W przypadku stali, z której wykonane są produkty, producent powinien przeprowadzić próbę rozciągania. W przypadku rury spawanej elektrycznie, w zależności od wyboru producenta, próbę rozciągania można przeprowadzić na płycie stalowej, z której wykonano rurę, lub bezpośrednio na rurze stalowej. Test przeprowadzony na produkcie może być również wykorzystany jako test produktu.

2. Probówki wybiera się losowo. Jeżeli wymagane jest wielokrotne badanie, metoda pobierania próbek powinna zapewniać, że pobrane próbki mogą reprezentować początek i koniec cyklu obróbki cieplnej (jeśli ma to zastosowanie) oraz oba końce rury. Jeżeli wymagane jest wielokrotne badanie, wzór należy pobrać z różnych rurek, z tym wyjątkiem, że próbkę pogrubionej rurki można pobrać z obu końców rurki.

3. Próbkę rury bez szwu można pobrać w dowolnym miejscu na obwodzie rury; próbkę spawanej rury należy pobrać pod kątem około 90° do szwu spawalniczego, lub według uznania producenta. Próbki pobiera się z około jednej czwartej szerokości paska.

4. Bez względu na to, czy przed i po przeprowadzeniu doświadczenia, w przypadku stwierdzenia wadliwości przygotowania próbki lub braku materiałów nieistotnych dla celów doświadczenia, próbkę można złomować i zastąpić inną próbką wykonaną z tej samej probówki.

5. Jeżeli próba rozciągania partii wyrobów nie spełnia wymagań, producent może przyjąć do ponownego sprawdzenia kolejne 3 rury z tej samej partii wyrobów.

Jeżeli wszystkie ponowne badania próbek spełniają wymagania, partia probówek zostaje zakwalifikowana z wyjątkiem rurki niekwalifikowanej, z której pierwotnie pobrano próbki.

Jeżeli początkowo pobrano więcej niż jedną próbkę lub jedna lub więcej próbek do ponownego badania nie spełnia określonych wymagań, producent może skontrolować partię rur pojedynczo.

Odrzucona partia produktów może zostać ponownie podgrzana i przetworzona jako nowa partia.

Test spłaszczania:

1. Próbką do badań powinien być pierścień testowy lub wycięcie końcowe o średnicy nie mniejszej niż 63,5 mm (2-1 / 2 cale).

2. Próbki można ciąć przed obróbką cieplną, ale poddawać je tej samej obróbce cieplnej, co przedstawiona rura. Jeżeli stosuje się badanie okresowe, należy podjąć środki w celu określenia związku pomiędzy próbką a rurką do pobierania próbek. Każdy piec w każdej partii powinien zostać rozdrobniony.

3. Próbkę należy spłaszczyć pomiędzy dwiema równoległymi płytkami. W każdym zestawie próbek do próby spłaszczania jedna spoina została spłaszczona pod kątem 90°, a druga pod kątem 0°. Próbkę należy spłaszczyć aż do zetknięcia się ścianek probówki. Zanim odległość pomiędzy równoległymi płytkami będzie mniejsza niż podana wartość, w żadnym miejscu wzoru nie powinny pojawić się pęknięcia i pęknięcia. Podczas całego procesu spłaszczania nie powinno być mowy o złej strukturze, niestopionych spoinach, rozwarstwieniu, przepaleniu metalu lub wytłaczaniu metalu.

4. Bez względu na to, czy przed i po przeprowadzeniu doświadczenia, w przypadku stwierdzenia wadliwości przygotowania próbki lub braku materiałów nieistotnych dla celów doświadczenia, próbkę można złomować i zastąpić inną próbką wykonaną z tej samej probówki.

5. Jeżeli jakakolwiek próbka reprezentująca rurę nie spełnia określonych wymagań, producent może pobrać próbkę z tego samego końca rury do dodatkowych badań, aż do spełnienia wymagań. Jednakże długość gotowej rury po pobraniu próbek nie może być mniejsza niż 80% długości pierwotnej. Jeżeli jakakolwiek próbka tuby reprezentująca partię produktów nie spełnia określonych wymagań, producent może pobrać dwie dodatkowe tuby z partii produktów i wyciąć próbki w celu ponownego zbadania. Jeżeli wszystkie wyniki tych powtórnych testów spełniają wymagania, partia probówek jest kwalifikowana, z wyjątkiem probówki pierwotnie wybranej jako próbka. Jeżeli którakolwiek z próbek do ponownego badania nie spełnia określonych wymagań, producent może pobrać próbki z pozostałych probówek w partii, jedna po drugiej. Według uznania producenta, każda partia rur może zostać poddana ponownej obróbce cieplnej i ponownie przetestowana jako nowa partia rur.

Test udarności:

1. W przypadku probówek należy pobrać zestaw próbek z każdej partii (chyba że wykazano, że udokumentowane procedury spełniają wymogi regulacyjne). Jeśli kolejność jest ustalona na A10 (SR16), eksperyment jest obowiązkowy.

2. Na obudowę należy z każdej partii pobrać 3 rury stalowe do doświadczeń. Probówki wybiera się losowo, a metoda pobierania próbek zapewnia, że ​​dostarczone próbki mogą reprezentować początek i koniec cyklu obróbki cieplnej oraz przedni i tylny koniec tulei podczas obróbki cieplnej.

3. Próba udarności Charpy’ego w kształcie litery V

4. Bez względu na to, czy przed i po przeprowadzeniu doświadczenia, w przypadku stwierdzenia wadliwości przygotowania próbki lub braku materiałów nieistotnych dla celów doświadczenia, próbkę można złomować i zastąpić inną próbką wykonaną z tej samej probówki. Próbek nie należy po prostu oceniać jako wadliwych tylko dlatego, że nie spełniają minimalnych wymagań dotyczących pochłoniętej energii.

5. Jeżeli wynik więcej niż jednej próbki jest niższy od minimalnego zapotrzebowania na energię pochłoniętą lub wynik jednej próbki jest niższy niż 2/3 określonego minimalnego zapotrzebowania na energię pochłoniętą, z tego samego kawałka pobiera się trzy dodatkowe próbki i ponownie przetestowany. Energia uderzenia każdej ponownie badanej próbki powinna być większa lub równa określonemu minimalnemu zapotrzebowaniu na energię pochłoniętą.

6. Jeżeli wyniki danego doświadczenia nie odpowiadają wymaganiom i nie są spełnione warunki przeprowadzenia nowego doświadczenia, z każdej z trzech pozostałych partii pobiera się po trzy dodatkowe próbki. Jeżeli wszystkie dodatkowe warunki spełniają wymagania, partia jest kwalifikowana, z wyjątkiem tej, która początkowo nie przeszła pomyślnie. Jeżeli więcej niż jedna dodatkowa część kontrolna nie spełnia wymagań, producent może zdecydować się na kontrolę pozostałych części partii jedna po drugiej lub podgrzać ponownie partię i skontrolować ją w nowej partii.

7. Jeżeli odrzucono więcej niż jedną z trzech pozycji wymaganych do wykazania kwalifikacji partii, ponowna inspekcja nie jest dozwolona w celu wykazania, że ​​partia rur jest kwalifikowana. Producent może zdecydować się na kontrolę pozostałych partii kawałek po kawałku lub ponowne podgrzanie partii i sprawdzenie jej w nowej partii.

Test hydrostatyczny:

1. Każda rura powinna zostać poddana próbie ciśnienia hydrostatycznego całej rury po jej zagęszczeniu (w stosownych przypadkach) i końcowej obróbce cieplnej (w stosownych przypadkach) i powinna osiągnąć określone ciśnienie hydrostatyczne bez wycieków. Eksperymentalny czas utrzymywania ciśnienia wynosił mniej niż 5 sekund. W przypadku rur spawanych należy sprawdzić szczelność spoin rur pod ciśnieniem próbnym. O ile próba całej rury nie została przeprowadzona przynajmniej wcześniej przy ciśnieniu wymaganym dla końcowego stanu rury, zakład obróbki gwintów powinien przeprowadzić próbę hydrostatyczną (lub zorganizować taką próbę) całej rury.

2. Rury poddawane obróbce cieplnej należy po końcowej obróbce cieplnej poddać próbie hydrostatycznej. Ciśnienie próbne wszystkich rur z końcami gwintowanymi powinno być co najmniej równe ciśnieniu próbnemu gwintów i złączek.

3.Po obróbce do wymiarów gotowej rury z płaską końcówką i ewentualnych krótkich połączeń poddanych obróbce cieplnej, próbę hydrostatyczną należy przeprowadzić za końcem płaskim lub gwintem.

Tolerancja

Średnica zewnętrzna:

W przypadku pogrubionych złączek rurowych o rozmiarze mniejszym lub równym 5-1 / 2, poniższe tolerancje dotyczą zewnętrznej średnicy korpusu rury w odległości około 127 mm (5,0 cali) obok pogrubionej części; Poniższe tolerancje dotyczą zewnętrznej średnicy rury w odległości w przybliżeniu równej średnicy rury bezpośrednio przylegającej do pogrubionej części.

W przypadku rur pogrubionych zewnętrznie o rozmiarze 2-3/8 i większych, poniższe tolerancje dotyczą zewnętrznej średnicy rury pogrubianej, a grubość zmienia się stopniowo od końca rury

Grubość ścianki:

Podana tolerancja grubości ścianki rury wynosi -12,5%

Waga:

W poniższej tabeli przedstawiono standardowe wymagania dotyczące tolerancji ciężaru. Jeżeli podana minimalna grubość ścianki jest większa lub równa 90% określonej grubości ścianki, górną granicę tolerancji masy pojedynczego grani należy zwiększyć do +10%

Szczegóły produktu

Rury konstrukcyjne rur naftowych

API 5L

API5CT