Karbon (C): Çelikteki karbon miktarı artar, akma noktası, çekme mukavemeti ve sertlik artar, fakat plastisite ve darbe özellikleri azalır.Karbon içeriği %0,23'ü aştığında çeliğin kaynak performansı bozulur, bu nedenle kaynak amacıyla kullanılması durumunda düşük alaşımlı yapı çeliğinin karbon içeriği genellikle %0,20'yi geçmez.Yüksek karbon içeriği aynı zamanda çeliğin atmosferik korozyon direncini de azaltacaktır ve yüksek karbonlu çeliğin açık stok sahasında paslanması kolaydır;ayrıca karbon, çeliğin soğuk kırılganlığını ve yaşlanma hassasiyetini artırabilir.
Silikon (Si): Çelik üretim prosesinde indirgeyici madde ve oksijen giderici olarak silikon eklenir, böylece öldürülmüş çelik %0,15-0,30 oranında silikon içerir.Silikon çeliğin elastik sınırını, akma noktasını ve çekme mukavemetini önemli ölçüde artırabilir, bu nedenle elastik çelik olarak yaygın şekilde kullanılır.Silikon miktarının artması çeliğin kaynak performansını düşürecektir.
Manganez (Mn).Çelik üretim sürecinde manganez iyi bir oksit giderici ve kükürt gidericidir.Genel olarak çelik %0,30-0,50 oranında manganez içerir.Manganez çeliğin mukavemetini ve sertliğini artırabilir, çeliğin sertleşebilirliğini artırabilir, çeliğin sıcak işlenebilirliğini iyileştirebilir ve çeliğin kaynak performansını azaltabilir.
Fosfor (P): Genel olarak fosfor, çeliğin soğuk kırılganlığını artıran, kaynak performansını bozan, plastisiteyi azaltan, soğuk bükme performansını bozan, çelikte zararlı bir elementtir.Bu nedenle çelikteki fosfor içeriğinin genellikle %0,045'ten az olması gerekir ve yüksek kaliteli çelik gereksinimi daha düşüktür.
Kükürt (S): Kükürt normal şartlarda da zararlı bir elementtir.Çeliği sıcak kırılgan hale getirir, çeliğin sünekliğini ve tokluğunu azaltır ve dövme ve haddeleme sırasında çatlaklara neden olur.Kükürt aynı zamanda kaynak performansına da zarar vererek korozyon direncini azaltır.Bu nedenle kükürt içeriğinin genellikle %0,045'ten az olması gerekir ve yüksek kaliteli çelik gereksinimi daha düşüktür.Çeliğe %0,08-0,20 oranında kükürt eklenmesi işlenebilirliği artırabilir ve buna genellikle otomat çeliği denir.
Vanadyum (V): Çeliğe vanadyum eklenmesi yapıdaki tanecikleri inceltebilir ve mukavemeti ve tokluğu geliştirebilir.
Niyobyum (Nb): Niyobyum taneleri rafine edebilir ve kaynak performansını artırabilir.
Bakır (Cu): Bakır gücü ve dayanıklılığı artırabilir.Dezavantajı, sıcak işleme sırasında sıcak kırılganlığa yatkın olması ve hurda çelikteki bakır içeriğinin genellikle daha yüksek olmasıdır.
Alüminyum (Al): Alüminyum, çelikte yaygın olarak kullanılan bir deoksidandır.Taneleri inceltmek ve darbe dayanıklılığını arttırmak için çeliğe az miktarda alüminyum eklenir.