علاوه بر اطمینان از ترکیب شیمیایی و خواص مکانیکی، آزمایشات هیدرواستاتیک یک به یک انجام می شود و آزمایش های شعله ور و مسطح انجام می شود. . علاوه بر این، الزامات خاصی برای ریزساختار، اندازه دانه و لایه کربن زدایی لوله فولادی تمام شده وجود دارد.

تست کشش:

1. برای مواد فولادی محصولات، سازنده باید تست کشش را انجام دهد. برای لوله های جوش داده شده با برق، بسته به انتخاب سازنده، آزمایش کشش را می توان بر روی صفحه فولادی که برای ساخت لوله استفاده می شود یا مستقیماً روی لوله فولادی انجام می شود، انجام داد. آزمایشی که روی یک محصول انجام می شود نیز می تواند به عنوان تست محصول مورد استفاده قرار گیرد.

2. لوله های آزمایش باید به طور تصادفی انتخاب شوند. هنگامی که آزمایش های متعدد مورد نیاز است، روش نمونه برداری باید اطمینان حاصل کند که نمونه های گرفته شده می توانند شروع و پایان چرخه عملیات حرارتی (در صورت وجود) و هر دو انتهای لوله را نشان دهند. هنگامی که آزمایش های متعدد مورد نیاز است، الگو باید از لوله های مختلف گرفته شود به جز این که نمونه لوله ضخیم شده را می توان از هر دو انتهای یک لوله برداشت.

3. نمونه لوله بدون درز را می توان در هر موقعیتی در محیط لوله گرفت. نمونه لوله جوش داده شده باید در حدود 90 درجه تا درز جوش یا به انتخاب سازنده گرفته شود. نمونه ها در حدود یک چهارم عرض نوار گرفته می شوند.

4. بدون توجه به قبل و بعد از آزمایش، در صورتی که آماده سازی نمونه معیوب باشد یا کمبود مواد بی ربط با هدف آزمایش وجود داشته باشد، ممکن است نمونه ضایع شده و با نمونه دیگری که از همان لوله ساخته شده است جایگزین شود.

5. اگر آزمایش کششی که یک دسته از محصولات را نشان می دهد الزامات را برآورده نمی کند، سازنده می تواند 3 لوله دیگر از همان دسته لوله را برای بازرسی مجدد بگیرد.

اگر همه آزمایش‌های مجدد نمونه‌ها شرایط لازم را داشته باشند، دسته لوله‌ها واجد شرایط هستند به جز لوله‌های فاقد صلاحیت که در ابتدا نمونه‌برداری شده است.

اگر در ابتدا بیش از یک نمونه نمونه برداری شود یا یک یا چند نمونه برای آزمایش مجدد شرایط مشخص شده را برآورده نکنند، سازنده می تواند دسته لوله ها را یک به یک بازرسی کند.

دسته رد شده محصولات را می توان دوباره گرم کرد و به عنوان یک دسته جدید دوباره پردازش کرد.

تست صاف کردن:

1. نمونه آزمایش باید یک حلقه آزمایش یا برش انتهایی حداقل 63.5 میلی متر (2-1 / 2 اینچ) باشد.

2. نمونه ها ممکن است قبل از عملیات حرارتی بریده شوند، اما تحت عملیات حرارتی مشابهی که لوله نشان داده شده است. در صورت استفاده از آزمایش دسته ای، باید اقداماتی برای شناسایی رابطه بین نمونه و لوله نمونه برداری انجام شود. هر کوره در هر دسته باید خرد شود.

3. نمونه باید بین دو صفحه موازی صاف شود. در هر مجموعه از نمونه های آزمایش مسطح، یک جوش در دمای 90 درجه و دیگری در دمای 0 درجه صاف شد. نمونه باید تا زمانی که دیواره های لوله در تماس باشند صاف شود. قبل از اینکه فاصله بین صفحات موازی کمتر از مقدار مشخص شده باشد، در هیچ بخشی از الگو نباید ترک یا شکستگی ظاهر شود. در طول کل فرآیند صاف کردن، نباید هیچ ساختار ضعیف، جوشی که ذوب نشده باشد، لایه لایه شدن، بیش از حد فلز سوختن یا اکستروژن فلز وجود داشته باشد.

4. بدون توجه به قبل و بعد از آزمایش، در صورتی که آماده سازی نمونه معیوب باشد یا کمبود مواد بی ربط با هدف آزمایش وجود داشته باشد، ممکن است نمونه ضایع شده و با نمونه دیگری که از همان لوله ساخته شده است جایگزین شود.

5. اگر هر نمونه ای که یک لوله را نشان می دهد الزامات مشخص شده را برآورده نمی کند، سازنده می تواند از همان انتهای لوله برای آزمایش تکمیلی نمونه برداری کند تا زمانی که الزامات برآورده شود. البته طول لوله تمام شده پس از نمونه برداری نباید کمتر از 80 درصد طول اولیه باشد. اگر هر نمونه ای از یک لوله که نشان دهنده دسته ای از محصولات است، الزامات مشخص شده را برآورده نمی کند، سازنده می تواند دو لوله اضافی از دسته محصولات بگیرد و نمونه ها را برای آزمایش مجدد برش دهد. اگر نتایج این آزمایش‌های مجدد همه الزامات را برآورده کند، دسته لوله‌ها به جز لوله‌ای که در ابتدا به عنوان نمونه انتخاب شده بود، واجد شرایط است. اگر هر یک از نمونه های آزمایش مجدد الزامات مشخص شده را برآورده نکند، سازنده می تواند لوله های باقی مانده از دسته را یکی یکی نمونه برداری کند. به انتخاب سازنده، هر دسته ای از لوله ها را می توان مجدداً حرارت داد و مجدداً به عنوان یک دسته جدید از لوله ها آزمایش کرد.

تست ضربه:

1. برای لوله ها، مجموعه ای از نمونه ها باید از هر لات گرفته شود (مگر اینکه رویه های مستندی نشان داده شده باشد که الزامات نظارتی را برآورده می کند). اگر سفارش در A10 (SR16) ثابت شود، آزمایش اجباری است.

2. برای پوشش، از هر دسته 3 لوله فولادی برای آزمایش گرفته شود. لوله‌های آزمایش باید به‌طور تصادفی انتخاب شوند و روش نمونه‌گیری باید اطمینان حاصل کند که نمونه‌های ارائه‌شده می‌توانند شروع و پایان چرخه عملیات حرارتی و انتهای جلو و عقب آستین را در طول عملیات حرارتی نشان دهند.

3. تست ضربه شارپی V-notch

4. بدون توجه به قبل و بعد از آزمایش، در صورتی که آماده سازی نمونه معیوب باشد یا کمبود مواد بی ربط با هدف آزمایش وجود داشته باشد، ممکن است نمونه ضایع شده و با نمونه دیگری که از همان لوله ساخته شده است جایگزین شود. نمونه ها را نباید صرفاً معیوب دانست زیرا آنها حداقل انرژی جذب شده را برآورده نمی کنند.

5. در صورتی که نتیجه بیش از یک نمونه کمتر از حداقل انرژی جذب شده باشد یا نتیجه یک نمونه کمتر از 2/3 حداقل انرژی جذب شده تعیین شده باشد، باید از همان قطعه سه نمونه اضافی گرفته شود. دوباره آزمایش شد. انرژی ضربه هر نمونه مجدداً آزمایش شده باید بزرگتر یا مساوی حداقل انرژی جذب شده تعیین شده باشد.

6. اگر نتایج آزمایش معینی شرایط را برآورده نکند و شرایط آزمایش جدید برآورده نشود، از هر یک از سه قطعه دیگر دسته سه نمونه اضافی گرفته می شود. اگر همه شرایط اضافی الزامات را برآورده کنند، دسته واجد شرایط است به جز شرایطی که در ابتدا شکست خورده است. اگر بیش از یک قطعه بازرسی اضافی الزامات را برآورده نکند، سازنده ممکن است انتخاب کند که قطعات باقیمانده از دسته را یکی یکی بازرسی کند، یا دسته را دوباره گرم کرده و در یک دسته جدید بازرسی کند.

7. اگر بیش از یکی از سه مورد اولیه مورد نیاز برای اثبات یک دسته از صلاحیت ها رد شود، بازرسی مجدد برای اثبات واجد شرایط بودن دسته لوله مجاز نیست. سازنده ممکن است انتخاب کند که بچ های باقی مانده را تکه تکه بازرسی کند، یا دسته را دوباره گرم کرده و در یک دسته جدید بازرسی کند.

تست هیدرواستاتیک:

1. هر لوله باید پس از ضخیم شدن (در صورت لزوم) و عملیات حرارتی نهایی (در صورت لزوم) تحت آزمایش فشار هیدرواستاتیک کل لوله قرار گیرد و بدون نشتی به فشار هیدرواستاتیک مشخص شده برسد. زمان نگهداری فشار تجربی کمتر از 5 ثانیه بود. برای لوله های جوش داده شده، جوش لوله ها باید از نظر نشتی تحت فشار آزمایش بررسی شود. مگر اینکه آزمایش کل لوله حداقل از قبل در فشار مورد نیاز برای شرایط انتهای لوله نهایی انجام شده باشد، کارخانه پردازش رزوه باید یک آزمایش هیدرواستاتیک (یا ترتیب چنین آزمایشی) را بر روی کل لوله انجام دهد.

2. لوله هایی که قرار است عملیات حرارتی شوند باید پس از عملیات حرارتی نهایی تحت آزمایش هیدرواستاتیک قرار گیرند. فشار آزمایش تمام لوله‌های دارای انتهای رزوه‌دار باید حداقل فشار آزمایشی رزوه‌ها و کوپلینگ‌ها باشد.

3. پس از پردازش به اندازه لوله پایان صاف و هر اتصال کوتاه عملیات حرارتی، آزمایش هیدرواستاتیک باید پس از انتهای صاف یا رزوه انجام شود.