نمای کلی

ما فکر می‌کنیم که مشتریان چه فکر می‌کنند، فوریت فوری برای عمل بر اساس منافع یک نظریه مشتری، اجازه دادن به کیفیت بیشتر، کاهش هزینه‌های پردازش، محدوده قیمت بسیار معقول‌تر، باعث شد خریداران جدید و قدیمی از API پشتیبانی و تایید کنند. لوله پوشش فولادی بدون درز 5CT، ما افراد را با برقراری ارتباط و گوش دادن، الگوسازی برای دیگران و یادگیری از تجربه توانمند خواهیم کرد. ما به عنوان یک کارخانه با تجربه، سفارش سفارشی را نیز می پذیریم و آن را همانند تصویر یا نمونه شما با تعیین مشخصات و بسته بندی طراحی مشتری می سازیم. هدف اصلی شرکت، زنده کردن خاطره ای رضایت بخش برای همه مشتریان و ایجاد یک رابطه تجاری برد-برد طولانی مدت است. برای اطلاعات بیشتر حتما با ما تماس بگیرید. و بسیار خوشحالیم که اگر دوست دارید در دفتر ما ملاقات شخصی داشته باشید.

لوله‌های پوشش نفتی لوله‌های فولادی هستند که برای حمایت از دیواره‌های چاه‌های نفت و گاز استفاده می‌شوند تا از عملکرد طبیعی کل چاه نفت پس از حفاری و تکمیل اطمینان حاصل کنند. هر چاه با توجه به عمق های مختلف حفاری و شرایط زمین شناسی از چندین لایه پوشش استفاده می کند. از سیمان برای سیمان کردن پوشش پس از پایین آمدن پوشش استفاده می شود. با لوله و لوله مته متفاوت است و قابل استفاده مجدد نیست. این ماده یک بار مصرف است. بنابراین مصرف پوشش بیش از 70 درصد کل لوله های چاه نفت را تشکیل می دهد.

پوشش نفتی یک لوله فولادی است که برای حمایت از دیوار چاه های نفت و گاز استفاده می شود تا از عملکرد طبیعی کل چاه نفت پس از فرآیند حفاری و تکمیل اطمینان حاصل شود. هر چاه با توجه به عمق های مختلف حفاری و شرایط زمین شناسی از چندین لایه پوشش استفاده می کند. سیمان برای سیمان کاری چاه پس از پایین آمدن روکش استفاده می شود. با لوله و لوله مته متفاوت است و قابل استفاده مجدد نیست. لوله یک ماده مصرفی یکبار مصرف است. لوله دارای محفظه سر چاه و پوشش سوراخ است.
با توجه به هدف سیمان کاری و عملکرد پوشش، روکش های موجود در چاه را می توان به روکش های سطحی، روکش های فنی و روکش های نفتی تقسیم کرد.
(1) پوشش سطحی: بیرونی ترین پوشش در برنامه پوشش چاه نفت و گاز است. پس از حفاری سوراخ، سنگ بستر را در زیر لایه خاک سطحی سوراخ کنید یا تا عمق مشخصی سوراخ کنید و پوشش سطح را اجرا کنید.
عملکرد پوشش سطحی به شرح زیر است: ① جداسازی آبخوان فوقانی و جلوگیری از نفوذ آب های سطحی و زیرزمینی سطحی به داخل چاه. ②از سر چاه محافظت کنید و دیواره چاه بخش چاه لایه سطحی خاک را تقویت کنید. برای جلوگیری از فوران بر روی پوشش سطحی، یک محافظ فوران نصب شده است. شکاف بین پوشش سطح و دیواره چاه باید با سیمان آب بندی شود، یعنی هنگام سیمان کاری چاه، دوغاب سیمان باید به دهانه چاه برگردانده شود تا سازند جدا شده و دیواره چاه محافظت شود.
عمق پوشش سطحی حداقل 100 متر است.
(2) پوشش فنی: همچنین به عنوان پوشش میانی شناخته می شود. این یک پوشش با یک یا دو لایه در وسط پوشش برنامه پوشش است. عمق چاه زیاد است و می تواند لایه را جدا کرده و از چاه برای فروپاشی آسان، نشت آسان، فشار بالا و تشکیلات حاوی نمک در بخش میانی چاه محافظت کند.
اجرای پوشش فنی می تواند حفاری صاف چاه پایین را تضمین کند. همچنین می تواند ایمنی حفاری در مخزن نفت و گاز را تضمین کند. محفظه فنی مجهز به سر محفظه و یک محافظ چهار طرفه برای جلوگیری از فوران است.
پوشش میانی به دلیل الزامات فنی حفاری اجرا می شود، بنابراین به آن پوشش فنی نیز می گویند. ارتفاع انسداد سیمانی بین پوشش فنی و دیواره چاه باید حداقل 200 متر بالاتر از لایه ایزوله باشد.
(3) پوشش لایه روغن: همچنین به عنوان پوشش تولید شناخته می شود. این آخرین لایه پوشش در برنامه پوشش چاه نفت و گاز است که از دهانه چاه تا زیر لایه نفت و گازی که از آن عبور می کند امتداد دارد. عمق پوشش در لایه روغن اساساً عمق حفاری است.
نقش پوشش لایه نفت، عبور نفت و گاز به زمین، جداسازی نفت و گاز از تمام سازندها و اطمینان از عدم نشت فشار نفت و گاز است. پس از انتقال چاه های نفت و گاز به تولید، کیفیت پوشش لایه نفت باید تضمین شود تا دوره تولید مشخصی حفظ شود.
از یک طرف، کیفیت سیمان شدن پوشش لایه نفت به یک چاه اکتشافی مرتبط است و کلید آزمایش نفت و گاز است. از طرفی مربوط به چاه تولیدی بودن است که مستقیماً بر عمر چاه تأثیر می گذارد. ارتفاع بسته شدن سیمان شکاف بین پوشش لایه نفت و دیواره چاه حداقل 500 متر بالاتر از لایه نفت و گاز یا حداکثر تا 200 متر در لایه بالایی پوشش است. . بنابراین مصرف پوشش بیش از 70 درصد کل لوله های چاه نفت را تشکیل می دهد.

پوشش نفت راه نجات برای حفظ عملکرد چاه های نفت است. با توجه به شرایط مختلف زمین شناسی، وضعیت تنش پایین چاله پیچیده است، و اثر ترکیبی تنش های کششی، فشاری، خمشی و پیچشی روی بدنه لوله، که الزامات بالاتری را برای کیفیت خود پوشش ایجاد می کند. هنگامی که بدنه به دلایلی آسیب ببیند، ممکن است کل چاه کاهش یابد یا حتی از بین برود.
با توجه به استحکام خود فولاد، پوشش را می توان به گریدهای فولادی مختلف، یعنی J55، K55، N80، L80، C90، T95، P110، Q125، V150 و غیره تقسیم کرد. شرایط و عمق چاه های مختلف دارای گریدهای فولادی متفاوتی هستند. در یک محیط خورنده، خود بدنه نیز باید مقاومت در برابر خوردگی داشته باشد. در مکان هایی با شرایط زمین شناسی پیچیده، بدنه نیز باید عملکرد ضد ریزش داشته باشد.

فرم پردازش انتهای پوشش: نخ گرد کوتاه، نخ گرد بلند، نخ ذوزنقه ای جزئی، سگک مخصوص و غیره. مورد استفاده در حفاری چاه نفت، عمدتا برای حمایت از دیواره چاه در طول فرآیند حفاری و پس از اتمام، برای اطمینان از پیشرفت استفاده می شود. فرآیند حفاری و عملکرد عادی کل چاه نفت پس از اتمام.

لازم به ذکر است که در میان انواع رزوه ای که معمولاً مورد استفاده قرار می گیرند، هوا تنگی پوشش رزوه گرد کم است و استحکام قسمت اتصال رزوه ای تنها 60٪ تا 80٪ بدنه لوله است؛ اگرچه رزوه ذوزنقه ای جزئی قدرت اتصال بالاتر است، اما آب بندی ایده آل نیست. بنابراین، با تغییر محیط بهره برداری میدان نفتی و الزامات سختگیرانه فزاینده برای پوشش و استحکام اتصال و آب بندی، نسبت کاربرد سگک مخصوص با استحکام بالاتر نیز در حال افزایش است.

برنامه

لوله در Api5ct عمدتا برای حفاری چاه های نفت و گاز و حمل و نقل نفت و گاز استفاده می شود. پوشش نفتی عمدتاً برای حمایت از دیواره گمانه در حین و پس از اتمام چاه برای اطمینان از عملکرد طبیعی چاه و تکمیل چاه استفاده می شود.

درجه اصلی

درجه: J55، K55، N80، L80، P110 و غیره

جزء شیمیایی

خواص مکانیکی

آزمون مورد نیاز

علاوه بر اطمینان از ترکیب شیمیایی و خواص مکانیکی، آزمایشات هیدرواستاتیک یک به یک انجام می شود و آزمایش های شعله ور و مسطح انجام می شود. . علاوه بر این، الزامات خاصی برای ریزساختار، اندازه دانه و لایه کربن زدایی لوله فولادی تمام شده وجود دارد.

تست کشش:

1. برای مواد فولادی محصولات، سازنده باید تست کشش را انجام دهد. برای لوله های جوش داده شده با برق، بسته به انتخاب سازنده، آزمایش کشش را می توان بر روی صفحه فولادی که برای ساخت لوله استفاده می شود یا مستقیماً روی لوله فولادی انجام می شود، انجام داد. آزمایشی که روی یک محصول انجام می شود نیز می تواند به عنوان تست محصول مورد استفاده قرار گیرد.

2. لوله های آزمایش باید به طور تصادفی انتخاب شوند. هنگامی که آزمایش های متعدد مورد نیاز است، روش نمونه برداری باید اطمینان حاصل کند که نمونه های گرفته شده می توانند شروع و پایان چرخه عملیات حرارتی (در صورت وجود) و هر دو انتهای لوله را نشان دهند. هنگامی که آزمایش های متعدد مورد نیاز است، الگو باید از لوله های مختلف گرفته شود به جز این که نمونه لوله ضخیم شده را می توان از هر دو انتهای یک لوله برداشت.

3. نمونه لوله بدون درز را می توان در هر موقعیتی در محیط لوله گرفت. نمونه لوله جوش داده شده باید در حدود 90 درجه تا درز جوش یا به انتخاب سازنده گرفته شود. نمونه ها در حدود یک چهارم عرض نوار گرفته می شوند.

4. بدون توجه به قبل و بعد از آزمایش، در صورتی که آماده سازی نمونه معیوب باشد یا کمبود مواد بی ربط با هدف آزمایش وجود داشته باشد، ممکن است نمونه ضایع شده و با نمونه دیگری که از همان لوله ساخته شده است جایگزین شود.

5. اگر آزمایش کششی که یک دسته از محصولات را نشان می دهد الزامات را برآورده نمی کند، سازنده می تواند 3 لوله دیگر از همان دسته لوله را برای بازرسی مجدد بگیرد.

اگر همه آزمایش‌های مجدد نمونه‌ها شرایط لازم را داشته باشند، دسته لوله‌ها واجد شرایط هستند به جز لوله‌های فاقد صلاحیت که در ابتدا نمونه‌برداری شده است.

اگر در ابتدا بیش از یک نمونه نمونه برداری شود یا یک یا چند نمونه برای آزمایش مجدد شرایط مشخص شده را برآورده نکنند، سازنده می تواند دسته لوله ها را یک به یک بازرسی کند.

دسته رد شده محصولات را می توان دوباره گرم کرد و به عنوان یک دسته جدید دوباره پردازش کرد.

تست صاف کردن:

1. نمونه آزمایش باید یک حلقه آزمایش یا برش انتهایی حداقل 63.5 میلی متر (2-1 / 2 اینچ) باشد.

2. نمونه ها ممکن است قبل از عملیات حرارتی بریده شوند، اما تحت عملیات حرارتی مشابهی که لوله نشان داده شده است. در صورت استفاده از آزمایش دسته ای، باید اقداماتی برای شناسایی رابطه بین نمونه و لوله نمونه برداری انجام شود. هر کوره در هر دسته باید خرد شود.

3. نمونه باید بین دو صفحه موازی صاف شود. در هر مجموعه از نمونه های آزمایش مسطح، یک جوش در دمای 90 درجه و دیگری در دمای 0 درجه صاف شد. نمونه باید تا زمانی که دیواره های لوله در تماس باشند صاف شود. قبل از اینکه فاصله بین صفحات موازی کمتر از مقدار مشخص شده باشد، در هیچ بخشی از الگو نباید ترک یا شکستگی ظاهر شود. در طول کل فرآیند صاف کردن، نباید هیچ ساختار ضعیف، جوشی که ذوب نشده باشد، لایه لایه شدن، بیش از حد فلز سوختن یا اکستروژن فلز وجود داشته باشد.

4. بدون توجه به قبل و بعد از آزمایش، در صورتی که آماده سازی نمونه معیوب باشد یا کمبود مواد بی ربط با هدف آزمایش وجود داشته باشد، ممکن است نمونه ضایع شده و با نمونه دیگری که از همان لوله ساخته شده است جایگزین شود.

5. اگر هر نمونه ای که یک لوله را نشان می دهد الزامات مشخص شده را برآورده نمی کند، سازنده می تواند از همان انتهای لوله برای آزمایش تکمیلی نمونه برداری کند تا زمانی که الزامات برآورده شود. البته طول لوله تمام شده پس از نمونه برداری نباید کمتر از 80 درصد طول اولیه باشد. اگر هر نمونه ای از یک لوله که نشان دهنده دسته ای از محصولات است، الزامات مشخص شده را برآورده نمی کند، سازنده می تواند دو لوله اضافی از دسته محصولات بگیرد و نمونه ها را برای آزمایش مجدد برش دهد. اگر نتایج این آزمایش‌های مجدد همه الزامات را برآورده کند، دسته لوله‌ها به جز لوله‌ای که در ابتدا به عنوان نمونه انتخاب شده بود، واجد شرایط است. اگر هر یک از نمونه های آزمایش مجدد الزامات مشخص شده را برآورده نکند، سازنده می تواند لوله های باقی مانده از دسته را یکی یکی نمونه برداری کند. به انتخاب سازنده، هر دسته ای از لوله ها را می توان مجدداً حرارت داد و مجدداً به عنوان یک دسته جدید از لوله ها آزمایش کرد.

تست ضربه:

1. برای لوله ها، مجموعه ای از نمونه ها باید از هر لات گرفته شود (مگر اینکه رویه های مستندی نشان داده شده باشد که الزامات نظارتی را برآورده می کند). اگر سفارش در A10 (SR16) ثابت شود، آزمایش اجباری است.

2. برای پوشش، از هر دسته 3 لوله فولادی برای آزمایش گرفته شود. لوله‌های آزمایش باید به‌طور تصادفی انتخاب شوند و روش نمونه‌گیری باید اطمینان حاصل کند که نمونه‌های ارائه‌شده می‌توانند شروع و پایان چرخه عملیات حرارتی و انتهای جلو و عقب آستین را در طول عملیات حرارتی نشان دهند.

3. تست ضربه شارپی V-notch

4. بدون توجه به قبل و بعد از آزمایش، در صورتی که آماده سازی نمونه معیوب باشد یا کمبود مواد بی ربط با هدف آزمایش وجود داشته باشد، ممکن است نمونه ضایع شده و با نمونه دیگری که از همان لوله ساخته شده است جایگزین شود. نمونه ها را نباید صرفاً معیوب دانست زیرا آنها حداقل انرژی جذب شده را برآورده نمی کنند.

5. در صورتی که نتیجه بیش از یک نمونه کمتر از حداقل انرژی جذب شده باشد یا نتیجه یک نمونه کمتر از 2/3 حداقل انرژی جذب شده تعیین شده باشد، باید از همان قطعه سه نمونه اضافی گرفته شود. دوباره آزمایش شد. انرژی ضربه هر نمونه مجدداً آزمایش شده باید بزرگتر یا مساوی حداقل انرژی جذب شده تعیین شده باشد.

6. اگر نتایج آزمایش معینی شرایط را برآورده نکند و شرایط آزمایش جدید برآورده نشود، از هر یک از سه قطعه دیگر دسته سه نمونه اضافی گرفته می شود. اگر همه شرایط اضافی الزامات را برآورده کنند، دسته واجد شرایط است به جز شرایطی که در ابتدا شکست خورده است. اگر بیش از یک قطعه بازرسی اضافی الزامات را برآورده نکند، سازنده ممکن است انتخاب کند که قطعات باقیمانده از دسته را یکی یکی بازرسی کند، یا دسته را دوباره گرم کرده و در یک دسته جدید بازرسی کند.

7. اگر بیش از یکی از سه مورد اولیه مورد نیاز برای اثبات یک دسته از صلاحیت ها رد شود، بازرسی مجدد برای اثبات واجد شرایط بودن دسته لوله مجاز نیست. سازنده ممکن است انتخاب کند که دسته های باقیمانده را تکه تکه بازرسی کند، یا دسته را دوباره گرم کرده و در یک دسته جدید بازرسی کند..

تست هیدرواستاتیک:

1. هر لوله باید پس از ضخیم شدن (در صورت لزوم) و عملیات حرارتی نهایی (در صورت لزوم) تحت آزمایش فشار هیدرواستاتیک کل لوله قرار گیرد و بدون نشتی به فشار هیدرواستاتیک مشخص شده برسد. زمان نگهداری فشار تجربی کمتر از 5 ثانیه بود. برای لوله های جوش داده شده، جوش لوله ها باید از نظر نشتی تحت فشار آزمایش بررسی شود. مگر اینکه آزمایش کل لوله حداقل از قبل در فشار مورد نیاز برای شرایط انتهای لوله نهایی انجام شده باشد، کارخانه پردازش رزوه باید یک آزمایش هیدرواستاتیک (یا ترتیب چنین آزمایشی) را بر روی کل لوله انجام دهد.

2. لوله هایی که قرار است عملیات حرارتی شوند باید پس از عملیات حرارتی نهایی تحت آزمایش هیدرواستاتیک قرار گیرند. فشار آزمایش تمام لوله‌های دارای انتهای رزوه‌دار باید حداقل فشار آزمایشی رزوه‌ها و کوپلینگ‌ها باشد.

3. پس از پردازش به اندازه لوله پایان صاف و هر اتصال کوتاه عملیات حرارتی، آزمایش هیدرواستاتیک باید پس از انتهای صاف یا رزوه انجام شود.

تحمل

قطر بیرونی:

برای لوله های مفصلی ضخیم با اندازه کوچکتر یا مساوی 5-1/2، تلورانس های زیر برای قطر بیرونی بدنه لوله در فاصله تقریباً 127 میلی متر (5.0 اینچ) در کنار قسمت ضخیم شده اعمال می شود. تلورانس های زیر برای قطر خارجی لوله در فاصله تقریباً برابر با قطر لوله بلافاصله در مجاورت قسمت ضخیم شده اعمال می شود.

برای لوله های ضخیم شده خارجی با سایز 2-3/8 و بزرگتر، تلورانس های زیر برای قطر خارجی لوله ای که ضخیم شده است اعمال می شود و ضخامت به تدریج از انتهای لوله تغییر می کند.

ضخامت دیوار：

تحمل ضخامت دیواره مشخص شده لوله 12.5-٪ است.

وزن：

جدول زیر الزامات تحمل وزن استاندارد است. هنگامی که حداقل ضخامت دیواره مشخص شده بیشتر یا مساوی 90٪ ضخامت دیواره تعیین شده باشد، حد بالایی تحمل جرم یک ریشه باید به + 10٪ افزایش یابد.

جزئیات محصول

لوله های نفتی ساختار لوله

API 5L

API 5CT